OVO JE VALTER: Bata Živojinović danas je napunio 82.godine!            Dugo sam razmisljao da li da stavim   ovu vijest sa drugog sajta.Ipak je on obeljezio jednu epohu ,po meni ljepse doba-kada se zivjelo ljepse i opustenijeSretan rodjendan Bato

Bata Živojinović rođen je 5. juna 1933. godine u Koraćici pod Kosmajem. Na filmskom platnu debitovao je 1955. godine u filmu “Pesma sa Kumbare”.

Glumio je u više od 280 filmova i televizijskih serija. Snimao je filmove u kojima je igrao glavne uloge na prostorima svih bivših jugoslovenskih republika. Jedan je od rodonačelnika takozvanog ”Crnog talasa” u jugoslovenskom filmu, nastalog početkom šezdesetih, u kojima je kontinuirano nastupao sve do kasnih sedamdesetih godina. Paralelno s njima, igrao je i u tzv. partizanskim filmovima u kojima se proslavio tokom 60-ih i 70-ih, a jedan od njih, Valter brani Sarajevo“, mu je doneo veliku popularnost u Kini.

Živojinović je rođen u selu Koraćici, podno planine Kosmaj, kao treće i najmlađe dete u skromnoj službeničkoj porodici. Otac Dragoljub – ”Baja”, radio je kao sudski izvršitelj u Opštinskom sudu u Mladenovcu, a majka Tiosava – ”Tinka”, bila je domaćica koja se kasnije zaposlila u kovnici novca u Beogradu.Dve starije sestre, Nadežda – ”Nada” i Stanka – ”Cale”, davale su mu konstantnu i bezrezervnu podršku od najranijih dana. Još dok je bio beba, sestra ”Cale” ga je prozvala ”Bata” i tako je za ceo život poneo nadimak po kome će biti poznatiji nego po pravom imenu. Prvi razred osnovne škole je završio u Koraćici, u osnovnoj školi koja se nalazila tik uz njegovu rodnu kuću. Zatim je školovanje nastavio u Beogradu, gde su mu roditelji dobili službu i nastanio se na Vračaru, u Mileševskoj ulici u donjem delu ”Crvenog krsta”, nedaleko od Kalenić pijace, gde će provesti najveći deo svog života. Rano detinjstvo prekinuto Drugim svetskim ratom obeležila su velika razaranja i nemaština.

Svoj talenat za glumu otkrio je sa 15 godina, zahvaljujući reditelju Soji Jovanović koja ga je pozvala da se pridruži Akademskom pozorištu u Beogradu, gde je povremeno radio kao scenski radnik, a ponekad i kao statista. Do tada potpuno nepoznat umetnički svet potpuno ga je očarao i zarobio. Upravo tada je shvatio da je gluma poziv kojim će se baviti celog života. Umesto klasične gimnazije, pohađao je naizmenično srednje glumačke škole u Nišu i Novom Sadu. Na četvrtoj, poslednjoj godini srednje glumačke škole u Novom Sadu, pokušao je da se upiše na Pozorišnu akademiju u Beogradu ali je bio odbijen, baš, kao i sledeće godine nakon završetka srednje škole.

Tih godinu dana se bavio najrazličitijim poslovima kako bi preživeo. Radio je kao milicioner, moler, stolar i kao izvršitelj u opštini Vračar. Kasnije, kao već potpuno ostvaren glumac, nekoliko puta je u intervjuima potvrdio da su mu to sve bila dragocena iskustva koja je zdušno koristio u tumačenju uloga. Iako je u to vreme dobio ponudu za stalni angažman od Crnogorskog narodnog pozorišta u Titogradu, uz majčinu podršku i na njeno insistiranje, odlučio je da ponovo konkuriše na Pozorišnoj akademiji. Konačno je primljen iz trećeg pokušaja 1954. godine, kada započinje jedna od najvećih i najuzbudljivijih glumačkih karijera na ovim prostorima. U Beogradskom dramskom pozorištu, koje se tada zvalo ”Savremeno pozorište”, igrao je više godina, i u tom periodu je imao po 300 angažmana godišnje. Po sopstvenom priznanju, u okruženju izuzetne generacije glumaca koja je tada nastupala (Ljuba Tadić, Rade Marković, Olivera Marković, Mihajlo Mika Viktorović, Đuza Stojiljković i drugi) nije imao mnogo šanse da se istakne u matičnom pozorištu.Bata Živojinović je više voleo pozorište od filma, iako je u njemu igrao samo nekoliko godina. Njegov filmski debi iz 1955. godine u filmu „Pesma sa Kumbare“ reditelja Radoša Novakovića bio je početak izuzetno plodne karijere. Živojinović je, bez sumnje, odigrao više filmskih uloga od bilo kog glumca u istoriji jugoslovenske kinematografije. Kontinuiranu filmsku karijeru, zbog koje napušta pozorište, započeo je epizodama u „Vlaku bez voznog reda“ iz 1959. godine i „Ratu“ iz 1960. godine.

Oba navedena ostvarenja je režirao Veljko Bulajić, u čijim će skoro svim kasnijim filmovima Bata Živojinović igrati glavne uloge.

Oženio se 1960. godine svojom velikom ljubavlju, dvadesetogodišnjom Julijanom (Lulom), s kojom će dobiti dvoje dece, sina Miljka 1961. godine i ćerku Jelenu 1964. godine. Venčani kum im je bio Batin kolega iz Savremenog pozorišta na Crvenom Krstu, glumac Miodrag Popović Deba. Po sopstvenom priznanju, supruga Lula, s kojom će provesti 55 godina u skladnom braku, predstavljala mu je najveći oslonac tokom plodne i naporne dugogodišnje karijere, praćene čestim i dugim odsustvima od kuće.

Vanzemaljska figura uočena na slici Mona Lize

Najnoviji snimak prikazuje vešto sakrivenu vanzemaljsku figuru na slici Mona Lize, a možemo samo da nagađamo kakva je prava veza između ove figure i rimokatoličke religije, kao i da li je Leonardo time hteo da ostavi trag da je i on sam bio potomak nepoznate civilizacije.

Postoji sumnja da je Leonardo da Vinči bio potomak nepoznate civilizacije. Bio je natprosečno inteligentan, neverovatno kreativan i ostvario je mnogo toga za života.

Leonardo je neko ko je bio upućen u sve oblasti, što je veoma retko. Geniji su retko dobri u tako puno oblasti kao što je to bio Leonardo.
On je bio poznat po tome što je sakrivao tajne poruke i šifre u svoja dela, stoga ovo novo otkriće uopšte ne bi trebalo da nas iznenadi, već samo da potvrdi ono o čemu smo do sada sumnjali.

Mnogi teolozi tvrde da je Leonardo da Vinči namerno sakrivao tajne šifre i subliminalne poruke u svoja dela. Ako je to tačno, onda je potpuno razumno pretpostaviti da je Mona Liza naslikana s ciljem sakrivanja važnih istorijskih i religijskih činjenica koje imaju veze sa prisustvom vanzemaljaca i njihovom umešanošću u rimokatoličku crkvu.

Najnoviji snimak prikazuje vešto sakrivenu vanzemaljsku figuru na slici Mona Lize, a možemo samo da nagađamo kakva je prava veza između ove figure i rimokatoličke religije, kao i da li je Leonardo time hteo da ostavi trag da je i on sam bio potomak nepoznate civilizacije.

U pitanju je izvanredan univerzalni lijek, koji se moze upotrebljavati kod razlicitih zdravstvenih tegoba

Cuvarkuca i med otklanjaju ciste, мiоме, lijeci tegobe sa zeludcem које izaziva helikobakteri pilori, јаcајu imunitet, ublazavaju probleme sa stitnom zlijezdom, оlaksavaju varenje, еliminisu zatvor i regulisu probleme sa tvrdom stolicom, lijece zapaljenje sluzokoze i mnoge druge tegobe…

Mnogi su ovaj lijek probali i zaklinju se u njegovu djelotvornost, a evo i kako se pravi:

300 grama socnih listova cuvarkuce samljeti u masini za meso ili blenderu i pomjesati sa500grama domaceg sto kvalitetnijeg meda, Staviti u staklenu teglu, umotati u foliju i ostaviti da stoji poklopljeno u frizideru.

Med i cuvarkuca kao lijek se uzimaju ujutro na prazan stomak i to po jedna cajna kasikica, a pola sata nakon toga se nista ne jede i ne pije.

Najveca zasluga ovog prirodnog lijeka je za detoksikaciju i ciscenje organizma od nagomilanih stetnih toksina.

Nema bolje i zdravije recepture za ubrzanje metabolizma nego sto su to cuvarkuca i med, a blagotvorni su nakog jakih obroka, posle obilnih gozbi, raznih veselja i proslava, kad obicno pretjeramo sa jelom i picem i u svakom drugom smislu…

uhavćena na riječici ”Japar”, selo Mrkalji, inače udaljeno od Novog Grada prema Budimlić Japri, nekih 30 km. Nesvakidašnji ulov ove vrste pastrmke, jer ”Japar” obiluje isključivo potočnom pastrmkom i mladicom (manji primjerci) od plemenitih vrsta riba, pogotovo toliko daleko uzvodno od rijeke Sane, odnosno Japre.

”Kalifa” je uhvaćena na mamac tzv. ”Montirani peš”, dana 17.05.2015. godine negdje oko 15⁰⁰ časova, bila je dužine oko 30 cm i težine 450gr.